குறள்: 1308
போதல் எவன் மற்று
நொந்தாரென்று அஃதறியும்
காதலர் இல்லா வழி
கூடல் ஆசையில் அருகில் சென்றான்
ஊடல் கொண்டு தள்ளிப் போனாள்
கொண்டவன் விழிகளில் ஏக்கம் கண்டவள்
மண்டும் புன்னகையை மறைத்தாள் இதழில்
பிஞ்சின் மேனியைத் தொட்டுவிட துடித்தான்
அஞ்சுவிரல் படாமல் ஒதுங்கி நின்றாள்
உள்ளன்பு மிகுந்து உறவாட அழைத்தான்
கள்ளத்தனம் காட்டி எட்டியே போனாள்
விரக தாபத்தில் மறுகி உழன்று
விரக்தி ஆனான் காதல் கணவன்
படரும் கொடியாய் படர நினைத்தவனை
இடராய் நின்று இணைய மறுத்தாள்
காதல் தோற்றால் கண்கள் தூங்குமா
நேசம் பொய்த்தால் நெஞ்சம் தாங்குமா?
அன்பில் லா தவரிடத்து எதைப்
பெறுவது?
சரஸ்வதிராசேந்திரன்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக