சங்கத்தமிழ்

நல்லதோர் வீணை செய்தே
நேர்த்தியாய் அதை இசைத்து
தாய் நிறை அன்பாலேபொழுதும்
தாங்கி வளர்த்து பண்பாக்கினாள்

உலகினை வெல்லும் ஒரு சக்தி
நிலவென சுழன்றடிக்கும் காதல்
இழுத்த ஈர்ப்பால் அவனின் பேச்சில்
வழுக்கி வீழ்ந்தாள் அந்த பேதை

பெற்றவரை எதிர்த்து அறிவை இழந்து
மர்றவரின் சொல் கேளாமல்செயல்பட்டாள்
தேடாது அடைந்த தெய்வீகக் காதல்
சுடிக்கொண்டாள் சுடர்க்கொடி

உச்ச நிலையில் உயர்ந்தவளை
கொச்சைபடுத்தினான் கொண்டவன்
உளத்தினில் வேறுபாடு உதட்டில் உறவு
நலமிழந்த வாழ்க்கைத்துயர் கொண்டாள்
நல்லதோர் விணை செய்து அது தானே
நலம் கெட புழுதியில் வீழ்ந்ததை
எண்ணியெண்ணி அழுதாள் தாய்
எண்ணாமல்மகள் தேர்ந்தெடுத்த உறவால்